Rangersi prowadzą

(…) Baterię dział zainstalowanych przez Niemców na skalistym cyplu zwanym Pointe du Hoc uważano za największe zagrożenie dla wojsk alianckich lądujących na plażach Omaha i Utah w ramach planowanej inwazji w Normandii. Potężnej baterii, ufortyfikowanej w latach 1943–1944, nie można było opanować przy pomocy spadochroniarzy atakujących od strony lądu. W tej sytuacji 2. batalion rangersów otrzymał zadanie przeprowadzenia desantu morskiego, zdobycia urwiska pod ostrzałem nieprzyjaciela i zniszczenia dział.

Bitwa o Pointe du Hoc jest klasycznym przykładem sukcesu operacji, wydawać by się mogło, z góry skazanej na niepowodzenie, zwycięstwa garstki zdeterminowanych żołnierzy elitarnych jednostek w obliczu przytłaczającej przewagi wroga. Legendarny triumf rangersów w pierwszym dniu kampanii w Normandii, zwanym dniem „D” (D-Day), stanowi dla Amerykanów wzór bohaterstwa na miarę bitew pod Bunker Hill i Gettysburgiem. Mimo to ta słynna akcja budzi także kontrowersje. W gruncie rzeczy rangersi nie zdobyli bowiem dział na ufortyfikowanym Pointe du Hoc, ale znaleźli je pozostawione bez nadzoru w miejscu położonym dwa kilometry dalej. Czy zatem ten atak w ogóle był konieczny? Niniejsza publikacja jest próbą reinterpretacji wydarzeń na Pointe du Hoc z perspektywy ukazującej nie tylko bezsprzeczny heroizm rangersów, ale również inne, dotąd nieznane lub rzadko rozpatrywane aspekty, takie jak punkt widzenia strony niemieckiej czy rola alianckiego lotnictwa i marynarki wojennej w zdobyciu cypla (…).

Wstęp / 4

Geneza akcji / 7

Pierwotne plany aliantów / 12

Plan / 15

Preludium do operacji „Flashlamp”: naloty bombowe / 16

Siły atakujących / 22

Operacja „Flashlamp” / 27

Akcja / 30

Opanowywanie Pointe du Hoc / 40

Zagrożenie ze strony artylerii / 43

Grupa B rangersów: w diabelskim ogrodzie / 45

Grupa C rangersów: Pointe du Hoc czy Vierville? / 47

Niemiecki kontratak / 49

Szalony marsz na Pointe du Hoc / 55

Analiza / 58

Lektury / 62

Indeks / 64