Był rok 1501. Od kilkudziesięciu lat Anglię nękały sprzysiężenia, akty przemocy, morderstwa i zamachy stanu inicjowane przez rywalizujące stronnictwa. Dzięki łutowi szczęścia, sprytowi oraz bezwzględności Henryk VII, pierwszy Tudor na królewskim tronie, stanął u szczytu swych możliwości, mimo że w jego prawo do tronu wielu powątpiewało – widziano w nim bowiem uzurpatora, króla, który na swą władzę nie zasługiwał…
W swojej znakomitej książce Thomas Penn odtwarza dzieje Henryka VII, postaci tyleż tragicznej, co fascynującej – monarchy despotycznego, nieobliczalnego i pełnego chciwości. Bohatera poznajemy w chwili, kiedy w jego długim panowaniu rozpoczynają się lata największych niebezpieczeństw.
Biografia Henryka VII, wnikliwa i obfitująca w dramatyczne sceny, jest arcyciekawą opowieścią o splendorze, zdradach, intrygach i niezwykłych zdarzeniach; o trudnych, niewolnych od zagrożeń narodzinach Anglii Tudorów.
(…) Po południu, w niedzielę 7 sierpnia 1485 roku, do najdalej na zachód wysuniętego cypla Walii przypłynęło z południa siedem okrętów. Zmierzając do sporego naturalnego portu Milford Haven, okrążyły one stromy piaskowcowy klif przylądka i na krótko przed zachodem słońca rzuciły kotwice. Mniejsze łodzie, szybkie i skuteczne w swym wahadłowym ruchu, przewiozły na ląd konie, zbroje, działa i amunicję. Armię tworzyli najemnicy wielu narodowości. Słychać więc było mowę szkocką, walijską, bretońską odmianę języka francuskiego oraz rozmaite angielskie dialekty. Kiedy żołnierze dotarli po zboczu wzgórza do zameczku wznoszącego się nad zatoką, nie zastali w nim nikogo, jako że załoga dawno opuściła już to miejsce. Nie spodziewano się inwazji, a w każdym razie nie na takim odludziu. (…) Jedną z łodzi opuściła grupka szlachetnie urodzonych ludzi wraz z chudym, niespełna trzydziestoletnim mężczyzną. (…) Henryk, hrabia Richmond, przez panującego ówcześnie w Anglii króla Ryszarda III nazywany z niechęcią Tudorem-bękartem, powrócił oto po czternastu latach wygnania na czele dwutysięcznej zbieraniny dysydentów politycznych i najemników (…).
(…) Od tej pory mało kto widywał [Henryka]. W sali audiencyjnej dworzanie i słudzy kłaniali się przed pustym tronem z baldachimem. Stan króla utrzymywano w ścisłej tajemnicy i, jak donosił Fuensalida, monarcha przebywał za zamkniętymi starannie drzwiami prywatnych apartamentów, „nie pozwalając, iżby go ktokolwiek oglądał”. (…) Choroby króla nie sposób było jednak ukryć przed dworem (…).
(…) Wieczorem 20 kwietnia Henryk konał. A jednak – jak wspominał później Fisher – walczył „wcale długo, bo przez dwadzieścia siedem godzin odpierając kolejne ataki śmierci”. Zmarł, jak na chrześcijanina przystało, wpatrzony w trzymany przed nim krucyfiks (…).
Spis ilustracji / ix
Podziękowania / xi
Mapy / xiii
Drzewo genealogiczne / xvi
Wprowadzenie / 1
Prolog Czerwona róża bierze odwet na białej / 5
Część pierwsza. Krew i róże
1. Ani kropli wątpliwej krwi królewskiej / 19
2. Richmond / 47
3. On chce mnie unicestwić, i to gdziekolwiek / 77
4. Przyjdzie ci teraz odgrywać także rolę matki / 102
Część druga. Odmieniony świat
5. Niepewna droga / 135
6. Uczona rada / 159
7. Nasz drugi skarb / 184
8. Unieważnienie / 206
9. Owego dnia pojawił się de la Pole / 228
10. Nowe niebo, nowa ziemia / 250
Część trzecia. Chciwość
11. Nadzwyczajna sprawiedliwość / 279
12. Odwaga bezwstydu / 302
13. Skrajna arogancja / 327
14. Sztuka umierania / 352
15. Zamożny, okrutny, spragniony chwały / 371
Epilog / 394
Przypisy / 399
Bibliografia / 417
Indeks / 430
Thomas Penn urodził się w 1974 roku. Uzyskał doktorat na uniwersytecie w Cambridge (jego rozprawa doktorska dotyczyła początków dynastii Tudorów). Pracuje jako redaktor; mieszka w Londynie. Henryk VII… jest jego debiutem.
Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies. Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany
ustawień przeglądarki wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z Polityką Prywatności. AkceptujWięcej
Recenzje
Na razie brak recenzji produktów.